نه خاک توام به آدمی کردهٔ عشق
نه مرغ توام به دانه پروردهٔ عشق
پس بر چو منی پرده دری را مگزین
کهنگ شناس نیست در پردهٔ عشق
< رباعی شمارهٔ ۲۰۲
رباعی شمارهٔ ۲۰۰ >