از کوی تو ای نگار زاری بردیم
آشفته دلی و بیقراری بردیم
ای مایهٔ شادمانی آخر ز درت
رفتیم و غمت به یادگاری بردیم
< رباعی شمارهٔ ۲۱۲
رباعی شمارهٔ ۲۱۰ >
