گر هیچ به بندگیت درخور باشم
در شهر تو سال و مه مجاور باشم
شروان ز پی تو کعبه شد جان مرا
گر برگردم ز کعبه کافر باشم
< رباعی شمارهٔ ۲۵۰
رباعی شمارهٔ ۲۴۸ >
