پیداست که سودای تو دارم ز نهان
صفرا مکن این آتش سودا بنشان
دارم سر آنکه با تو در بازم سر
گر هست سر منت سری در جنبان
< رباعی شمارهٔ ۲۷۳
رباعی شمارهٔ ۲۷۱ >