خاقانی عمر گم شد، آوازش ده
دل هم به شکست میرود، سازش ده
جان را که تو راست از فلک عاریتی
منت مپذیر، عاریت بازش ده
< رباعی شمارهٔ ۲۹۶
رباعی شمارهٔ ۲۹۴ >
