من بودم و آن نگار روحانی روی
افکنده در آن دو زلف چوگانی گوی
خصمان به در ایستاده خاقانی جوی
من در حرم وصال سبحانی گوی
< رباعی شمارهٔ ۳۳۲
رباعی شمارهٔ ۳۳۰ >