خاقانی را همیشه بیغاره زنی
هم نیش به جان او چو جراره زنی
اندر غم تو دلم دو صد پاره شده است
صد شعله بر این دل دوصد پاره زنی
< رباعی شمارهٔ ۳۴۲
رباعی شمارهٔ ۳۴۰ >
