در دایرهای که آمد و رفتن ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن بکجاست
< رباعی شمارهٔ ۳۵
رباعی شمارهٔ ۳۳ >