گر یک نفست ز زندگانی گذرد
مگذار که جز به شادمانی گذرد
هشدار که سرمایه سودای جهان
عمرست چنان کش گذرانی گذرد
< رباعی شمارهٔ ۸۷
رباعی شمارهٔ ۸۵ >
