در دایره سپهر ناپیدا غور
جامیست که جمله را چشانند بدور
نوبت چو به دور تو رسد آه مکن
می نوش به خوشدلی که دور است نه جور
< رباعی شمارهٔ ۱۰۷
رباعی شمارهٔ ۱۰۵ >
