حمایت از گنج‌نما




 

رباعی شمارهٔ ۱۷۵

گر دست دهد ز مغز گندم نانی

وز می دو منی ز گوسفندی رانی

با لاله رخی و گوشه بستانی

عیشی بود آن نه حد هر سلطانی