ایدل چو فراقش رگ جان بگشودت
منمای بکس خرقهٔ خون آلودت
مینال چنانکه نشنوند آوازت
میسوز چنانکه برنیاید دودت
< رباعی شمارهٔ ۴۹
رباعی شمارهٔ ۴۷ >
