عصیان خلایق ارچه صحرا صحراست
در پیش عنایت تو یک برگ گیاست
هرچند گناه ماست کشتی کشتی
غم نیست که رحمت تو دریا دریاست
< رباعی شمارهٔ ۶۸
رباعی شمارهٔ ۶۶ >
