نقاش رخت ز طعنها آسودست
کز هر چه تمامتر بود بنمودست
رخسار و لبت چنانکه باید بودست
گویی که کسی برزو فرمودست
< رباعی شمارهٔ ۸۰
رباعی شمارهٔ ۷۸ >