از گل طبقی نهاده کین روی منست
وز شب گرهی فگنده کین موی منست
صد نافه بباد داده کین بوی منست
و آتش بجهان در زده کین خوی منست
< رباعی شمارهٔ ۱۰۵
رباعی شمارهٔ ۱۰۳ >