عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست
اجزای وجودم همگی دوست گرفت
نامیست ز من بر من و باقی همه اوست
< رباعی شمارهٔ ۱۱۳
رباعی شمارهٔ ۱۱۱ >
