هر چند که آدمی ملک سیرت و خوست
بد گر نبود به دشمن خود نیکوست
دیوانه دل کسیست کین عادت اوست
کو دشمن جان خویش میدارد دوست
< رباعی شمارهٔ ۱۱۵
رباعی شمارهٔ ۱۱۳ >
