بر ما در وصل بسته میدارد دوست
دل را به فراق خسته میدارد دوست
منبعد من و شکستگی بر در دوست
چون دوست دل شکسته میدارد دوست
< رباعی شمارهٔ ۱۲۲
رباعی شمارهٔ ۱۲۰ >