جسمم همه اشک گشت و چشمم بگریست
در عشق تو بی جسم همی باید زیست
از من اثری نماند این عشق ز چیست
چون من همه معشوق شدم عاشق کیست
< رباعی شمارهٔ ۱۳۲
رباعی شمارهٔ ۱۳۰ >