رنج مردم ز پیشی و از بیشیست
امن و راحت به ذلت و درویشیست
بگزین تنگ دستی از این عالم
گر با خرد و بدانشت هم خویشیست
< رباعی شمارهٔ ۱۴۰
رباعی شمارهٔ ۱۳۸ >
