چون حاصل عمر تو فریبی و دمیست
زو داد مکن گرت به هر دم ستمیست
مغرور مشو بخود که اصل من و تو
گردی و شراری و نسیمی و نمیست
< رباعی شمارهٔ ۱۴۳
رباعی شمارهٔ ۱۴۱ >
