ای مقصد خورشید پرستان رویت
محراب جهانیان خم ابرویت
سرمایهٔ عیش تنگ دستان دهنت
سررشتهٔ دلهای پریشان مویت
< رباعی شمارهٔ ۱۷۷
رباعی شمارهٔ ۱۷۵ >