گل از تو چراغ حسن در گلشن برد
وز روی تو آیینه دل روشن برد
هر خانه که شمع رخت افروخت درو
خورشید چو ذره نور از روزن برد
< رباعی شمارهٔ ۲۰۶
رباعی شمارهٔ ۲۰۴ >
