جمعیت خلق را رها خواهی کرد
یعنی ز همه روی بما خواهی کرد
پیوند به دیگران ندامت دارد
محکم مکن این رشته که واخواهی کرد
< رباعی شمارهٔ ۲۱۵
رباعی شمارهٔ ۲۱۳ >
