من صرفه برم که بر صفم اعدا زد
مشتی خاک لطمه بر دریا زد
ما تیغ برهنهایم در دست قضا
شد کشته هر آنکه خویش را بر ما زد
< رباعی شمارهٔ ۲۱۹
رباعی شمارهٔ ۲۱۷ >
