گر غره به عمری به تبی برخیزد
وین روز جوانی به شبی برخیزد
بیداد مکن که مردم آزاری تو
در زیر لبی به یا ربی برخیزد
< رباعی شمارهٔ ۲۲۱
رباعی شمارهٔ ۲۱۹ >
