مردان خدا ز خاکدان دگرند
مرغان هوا ز آشیان دگرند
منگر تو ازین چشم بدیشان کایشان
فارغ ز دو کون و در مکان دگرند
< رباعی شمارهٔ ۲۴۳
رباعی شمارهٔ ۲۴۱ >