مردان تو دل به مهر گردون ننهند
لب بر لب این کاسهٔ پر خون ننهند
در دایرهٔ اهل وفا چون پرگار
گر سر بنهند پای بیرون ننهند
< رباعی شمارهٔ ۲۶۴
رباعی شمارهٔ ۲۶۲ >
