دوشم به طرب بود نه دلتنگی بود
سیرم همه در عالم یکرنگی بود
میرفتم اگرچه از سر لنگی بود
من بودم و سنگ من دو من سنگی بود
< رباعی شمارهٔ ۲۸۰
رباعی شمارهٔ ۲۷۸ >
