آورد صبا گلی ز گلزار امید
یا روح قدس شهپری افگند سفید
یا کرد صبا شق ورقی از خورشید
یا نامهٔ یارست که آورد نوید
< رباعی شمارهٔ ۳۰۶
رباعی شمارهٔ ۳۰۴ >