در دوزخم ار زلف تو در چنگ آید
از حال بهشتیان مرا ننگ آید
ور بی تو به صحرای بهشتم خوانند
صحرای بهشت بر دلم تنگ آید
< رباعی شمارهٔ ۳۱۳
رباعی شمارهٔ ۳۱۱ >
