در خدمت تو چو صرف شد عمر دراز
گفتم که مگر با تو شوم محرم راز
کی دانستم که بعد چندین تک و تاز
در تو نرسم وز دو جهان مانم باز
< رباعی شمارهٔ ۳۴۷
رباعی شمارهٔ ۳۴۵ >
