دل خسته و جان فگار و مژگان خونریز
رفتم بر آن یار و مه مهرانگیز
من جای نکرده گرم گردون به ستیز
زد بانگ که هان چند نشینی برخیز
< رباعی شمارهٔ ۳۵۵
رباعی شمارهٔ ۳۵۳ >
