دل کرد بسی نگاه در دفتر عشق
جز دوست ندید هیچ رو در خور عشق
چندانکه رخت حسن نهد بر سر حسن
شوریده دلم عشق نهد بر سر عشق
< رباعی شمارهٔ ۳۸۴
رباعی شمارهٔ ۳۸۲ >