گر خاک تویی خاک ترا خاک شدم
چون خاک ترا خاک شدم پاک شدم
غم سوی تو هرگز گذری مینکند
آخر چه غمت از آنکه غمناک شدم
< رباعی شمارهٔ ۴۲۷
رباعی شمارهٔ ۴۲۵ >
