چونان شدهام که دید نتوانندم
تا پیش توای نگار بنشانندم
خورشید تویی به ذره من مانندم
چون ذره به خورشید همیدانندم
< رباعی شمارهٔ ۴۳۰
رباعی شمارهٔ ۴۲۸ >