آن دوست که هست عشق او دشمن جان
بر باد همی دهد غمش خرمن جان
من در طلبش دربدر و کوی به کوی
او در دل و کرده دست در گردن جان
< رباعی شمارهٔ ۵۰۹
رباعی شمارهٔ ۵۰۷ >
