گر صفحهٔ فولاد شود روی زمین
در صحن سپهر گردد آیینهٔ چین
از روزی تو کم نشود یک سر موی
حقا که چنینست و چنینست و چنین
< رباعی شمارهٔ ۵۶۶
رباعی شمارهٔ ۵۶۴ >
