بر ذره نشینم بچمد تختم بین
موری بدو منزل ببرد رختم بین
گر لقمه مثل ز قرص خورشید کنم
تاریکی سینه آورد بختم بین
< رباعی شمارهٔ ۵۶۹
رباعی شمارهٔ ۵۶۷ >
