چون گل بگلاب شسته رویی داری
چون مشک بمی حل شده مویی داری
چون عرصه گه قیامت از انبه خلق
پر آفت و محنت سر کویی داری
< رباعی شمارهٔ ۶۵۷
رباعی شمارهٔ ۶۵۵ >
