میکوش که تا ز اهل نظر خوانندت
وز عالم راز بیخبر خوانندت
گر خیر کنی فرشته خوانند ترا
ور میل بشر کنی بشر خوانندت
< رباعی شمارهٔ ۹
رباعی شمارهٔ ۷ >
