بیم است که در بیخودی افسانه شوم
وانگشت نمای خویش و بیگانه شوم
ای عقل فضول میدهد زحمت من
ناگاه ز دست عقل دیوانه شوم
< رباعی شمارهٔ ۴۱
رباعی شمارهٔ ۳۹ >
