این گل ز بر همنفسی میآید
شادی به دلم از او بسی میآید
پیوسته از آن روی کنم همدمیاش
کز رنگ ویام بوی کسی میآید
< رباعی شمارهٔ ۱۷
رباعی شمارهٔ ۱۵ >