ای بیخبر از مغز شده غره بپوست
هشدار که در میان جانداری دوست
حس مغز تنست و مغز حست جانست
چون از تن و حس و جان گذشتی همه اوست
< رباعی شمارهٔ ۱۸۱
رباعی شمارهٔ ۱۷۹ >
