در عهد و وفا چنانکه دلدار منست
خون باریدن بروز و شب کار منست
او یار دگر کرده و فارغ شسته
من شسته چو ابلهان که او یار منست
< رباعی شمارهٔ ۳۱۲
رباعی شمارهٔ ۳۱۰ >
