دوش از سر لطف یار در من نگریست
گفتا بیما چگونه توانی بزیست
گفتم به خدا چنانکه ماهی بیآب
گفتا که گناه تست و بر من بگریست
< رباعی شمارهٔ ۳۳۴
رباعی شمارهٔ ۳۳۲ >
