سرمایهٔ عقل سر دیوانگیست
دیوانهٔ عشق مرد فرزانگیست
آنکس که شد آشنای دل از ره درد
با خویشتنش هزار بیگانگیست
< رباعی شمارهٔ ۳۵۰
رباعی شمارهٔ ۳۴۸ >
