سنبل چو سر عقاب زلف تو نداشت
در عالم حسن آب زلف تو نداشت
هرچند که لاف آبداری میزد
پیچید بس و تاب زلف تو نداشت
< رباعی شمارهٔ ۳۵۲
رباعی شمارهٔ ۳۵۰ >
