من محو خدایم و خدا آن منست
هر سوش مجوئید که در جان منست
سلطان منم و غلط نمایم بشما
گویم که کسی هست که سلطان منست
< رباعی شمارهٔ ۴۲۲
رباعی شمارهٔ ۴۲۰ >
