هر درویشی که در شکست خویش است
تا ظن نبری که او خیال اندیش است
آنجا که سراپردهٔ آنخوش کیش است
از کون و مکان و کل عالم پیش است
< رباعی شمارهٔ ۴۴۰
رباعی شمارهٔ ۴۳۸ >
